میوه خشک و بهداشت عمومی

خلاصه

یک کارگاه علمی که در بریتانیا برگزار شد، سهم بالقوه میوه‌های خشک سنتی را در سلامت عمومی مورد بررسی قرار داد، شکاف‌هایی را در شواهد شناسایی کرد و اولویت‌های تحقیق را مورد توجه قرار داد. ارائه ها طبقه بندی و ترکیب میوه های خشک را در نظر گرفتند. میوه خشک و سلامت دستگاه گوارش؛ محتوای پلی فنول میوه های خشک و سهم بالقوه آنها در سلامتی. میوه خشک و اشتها در رابطه با روانشناسی تنقلات و چاقی؛ میوه خشک و سلامت دندان از جمله نقش آن به عنوان یک میان وعده. و تضاد در توصیه های بهداشت عمومی برای میوه های خشک. یک میزگرد به بررسی سهم میوه‌های خشک در مصرف «پنج‌بار در روز» میوه و سبزیجات و مصرف فیبر پرداخت، آیا میوه‌های خشک از نظر توصیه‌های غذایی با میوه‌های تازه برابری می‌کنند، توصیه‌هایی در مورد میان‌وعده در رابطه با سلامت دندان‌ها و کنترل اشتها، اطلاع‌رسانی عموم مردم در مورد انواع مختلف میوه های خشک و اجتناب از سردرگمی مصرف کننده و الزامات تحقیقاتی آتی.

معرفی

این مقاله بر اساس یک کارگاه علمی است که در 7 ژوئن 2018 در کینگز فاند، لندن، انگلستان برای بررسی مسائل علمی کلیدی مربوط به میوه‌های خشک تشکیل شده است. میوه های خشک هزاران سال است که به عنوان وسیله ای برای حفظ میوه های فصلی و به عنوان یک کالای قابل مبادله بخشی از رژیم غذایی بوده است. مسائل کلیدی که در ابتدا مشخص شد، عدم توافق و سردرگمی کلی در مورد تعریف میوه خشک، معادل سازی اندازه سهم با میوه تازه، و با توجه به سلامت دندان، این بود که آیا میوه خشک به عنوان میان وعده مناسب است یا باید محدود شود. وعده های غذایی. اهداف کلیدی علمی کشف پایگاه شواهدی برای سهم بالقوه میوه‌های خشک سنتی در سلامت عمومی، شناسایی شکاف‌ها در شواهد و تعیین اولویت‌ها برای تحقیقات بیشتر بود. در زیر خلاصه ای از موضوعات اصلی تحت پوشش در کارگاه، و به دنبال آن گزارشی از بحث میزگرد ارائه شده است (عناوین ارائه ها و سخنرانان مرتبط در بخش "تشکرات" ذکر شده است).

تعریف، دسته بندی و ترکیب

اصطلاح "میوه خشک" طیفی از روش های مختلف فرآوری را در بر می گیرد. میوه های خشک سنتی و معمولی مانند خرما، انجیر، آلو، کشمش، زردآلو، سیب و گلابی فاقد شکر یا آب میوه هستند و با حذف آب تشکیل می شوند (جدول 1). WHO میوه های خشک سنتی را به عنوان "میوه" طبقه بندی می کند، و مانند میوه های تازه، محتوای قند به عنوان "قند رایگان" تعریف نمی شود (WHO 2015؛ Swan et al. 2018). در مقابل، برخی از میوه های خشک مانند زغال اخته، زغال اخته، گیلاس، توت فرنگی و انبه معمولاً قبل از خشک شدن با شربت شکر یا آب میوه دم کرده می شوند – اگرچه این میوه ها را نیز می توان بدون هیچ دم کرده ای خشک کرد که باعث سردرگمی مصرف کننده می شود. برخی از انواع میوه های خشک در مقایسه با میوه های خشک شده طبیعی رنگ روشن تری دارند، زیرا ممکن است دی اکسید گوگرد به آن اضافه شود.

انواع دیگر میوه‌های خشک شامل میوه‌های «آب نباتی» مانند آناناس و پاپایا می‌شود که دارای محتوای قند افزوده بالایی هستند اما لزوماً به این شکل برچسب‌گذاری نمی‌شوند. تنقلات میوه خشک فرآوری شده ممکن است حاوی قندهای اضافه شده باشند یا ممکن است از میوه های خیس شده یا پوره شده تهیه شوند که سپس خشک می شوند. دلایل متعددی برای افزودن شکر و یا شربت های شکر به میوه های خشک وجود دارد. در برخی موارد، با افزودن شیرینی (مثلاً زغال اخته) طعم خوش طعمی را افزایش می دهد، در حالی که علاوه بر میوه خشک که قبلاً شیرین شده است به میوه کمک می کند تا در طول عمر مفید خود نرم بماند زیرا شربت های شکر و شکر به عنوان یک مرطوب کننده طبیعی عمل می کنند. شکر و یا شربت های شکر نیز با کمک به کاهش فعالیت آب در میوه، عملکرد نگهدارنده دارند (Goldfein and Slavin 2015).

محتوای مواد مغذی در میوه‌های خشک سنتی مشابه میوه‌های تازه مشابه باقی می‌ماند، هرچند غلیظ‌تر. بنابراین میوه های خشک سنتی منابع خوبی از تعدادی ریزمغذی ها به استثنای ویتامین C هستند (جدول 2). برخی از آنها برای ادعاهای تغذیه اتحادیه اروپا (EU 2006) (جدول 3) واجد شرایط هستند و آلو خشک دارای یک ادعای بهداشتی مجاز اتحادیه اروپا در رابطه با عملکرد طبیعی روده هستند (EU 2013).

چالش‌های تغذیه‌ای کنونی شامل چگونگی افزایش مصرف میوه، سبزیجات و فیبر، و کاهش مصرف قندهای آزاد (البته نه قندهای درون سلول‌های گیاهی یا قندهای شیر)، در چارچوب یک رژیم غذایی خوش طعم و متنوع است. مدل سازی نشان داده است که دستیابی به این توصیه ها آسان نیست. رژیم غذایی حاصل، اگرچه سالم است، اما کاملاً سخت است و به مهارت های آشپزی نیاز دارد. رسیدن به 30 گرم فیبر در روز مستلزم مصرف حدود 8 قسمت میوه و سبزیجات در روز به همراه تنقلات غنی از فیبر مانند دانه‌ها، آجیل و میوه‌های خشک است (هوپر و همکاران 2015). مقررات فعلی اتحادیه اروپا مستلزم این است که کل قندها روی برچسب ها اعلام شود و میزان مصرف مرجع (90 گرم در روز) نیز برای کل قند است، بدون ارزش اتحادیه اروپا برای قندهای آزاد یا افزوده (EU 2011). این امر تشخیص بین قندهای آزاد را که باید کاهش دهند و قندهایی که برای کاهش هدف نیستند برای مصرف کنندگان دشوار می کند.

از کل واردات میوه خشک سنتی به اتحادیه اروپا، 50 درصد (180000 تن متریک) به بریتانیا صادر می شود. میوه های خشک سنتی بیشترین حجم را به خود اختصاص داده اند که کمتر از 10 درصد واردات حاوی شکر افزوده است. تخمین مصرف میوه خشک به دلیل کاربردهای متعدد، به عنوان مثال، در محصولات پخته شده، غلات صبحانه و میله های غلات، و همچنین یک غذا به تنهایی دشوار است. داده های خرده فروشی نشان می دهد که مصرف میوه خشک به عنوان میان وعده افزایش یافته و استفاده در پخت کاهش یافته است، اما این نشان دهنده استفاده در محصولات تولیدی نیست. روندها شامل افزایش فروش میوه های خشک شده طبیعی شیرین نشده و میوه های خشک منجمد می شود.