رایج ترین انواع تولید میوه خشک سنتی مصرفی در جدول 1 ذکر شده است. مقادیر تولید در جدول 1 بر اساس داده های قابل ردیابی از گزارش های تجاری رسمی است و بنابراین ممکن است به میزان قابل توجهی حجم تولید واقعی را دست کم بگیرد. به عنوان مثال، برآورد جهانی محصول خرما بیش از 8 میلیون تن است (24) که بزرگترین تولید میوه خشک را تا حد زیادی فراهم می کند. با این حال، تنها حدود 12 درصد از خرماهای برداشت شده برای تجارت شرطی شده و در آمار رسمی گنجانده شده است، در حالی که بقیه برای تهیه شربت، خوراک ذخیره، پوشش های محافظ یا مصرف محلی استفاده می شود. به طور طبیعی، بیشترین مصرف سرانه میوه های خشک در منطقه شمال آفریقا/خاورمیانه، منطقه اصلی کشت نخل خرما است. بنابراین، مصرف سرانه خرما در برخی کشورهای عربی ممکن است از 30 کیلوگرم در سال فراتر رود (25). برای مقایسه، در ایالات متحده، تنها حدود 7٪ از جمعیت عمومی مصرف روزانه میوه های خشک سنتی را گزارش کردند (26). اروپایی‌ها فقط گاهی اوقات میوه‌های خشک مصرف می‌کنند، بیش از نیمی از پاسخ‌دهندگان در برخی کشورها، مانند هلند، ادعا می‌کنند که هرگز میوه‌های خشک نمی‌خورند، اگرچه ممکن است به طور منظم محصولات حاوی میوه‌های خشک مانند غلات یا کلوچه‌ها را مصرف کنند (27). همانطور که انتظار می رود گیاهخواران میوه های خشک را بیشتر از غیر گیاهخواران مصرف می کنند (28). در کشورهای غربی، انواع میوه های خشک مصرفی متنوع است و کشمش سرب را حفظ می کند (جدول 1). جالب اینجاست که برخی از میوه‌ها مانند خرما و انجیر در کشورهای غیرتولیدکننده تقریباً به‌طور کامل به‌صورت خشک مصرف می‌شوند و حتی در سنتی‌تر غربی‌ها، آلو و زردآلو ترجیحاً به‌عنوان میوه‌ی خشک مصرف می‌شوند. در جدول 1 انواع زیادی از میوه ها و انواع توت های خشک دیگر که کمتر محبوب هستند (مانند موز خشک، گلابی، انبه، آناناس، توت فرنگی و غیره) و همچنین گوجه فرنگی خشک شده، فلفل دلمه ای و فلفل چیلی موجود است. ، که معمولاً در دسته سبزیجات قرار می گیرند. اگرچه در سنت غربی گوجه فرنگی به عنوان یک سبزی در نظر گرفته می شود، اما از نظر گیاه شناسی میوه ای است، با محتوای قند (بیش از 50٪ گلوکز به اضافه فروکتوز، به ازای وزن خشک در گوجه فرنگی رسیده) با اکثر میوه های معمولی قابل مقایسه است.میتوانید قیمت میوه خشک را از لیماک فروت تهیه فرمایید. تولید جهانی پودر گوجه فرنگی خشک شده با اسپری 50000 تن در سال است (31). با این حال، به طور متناوب با رب گوجه فرنگی فراوان تر (تولید جهانی بیش از 30 میلیون تن در سال) در تهیه سس، سوپ یا چاشنی گوجه فرنگی استفاده می شود و سهم آن در محصولات خاص گوجه فرنگی به سختی قابل ردیابی است. استثناها.
FFQ ها ممکن است شامل تمام دسته بندی های میوه های کم آبی که در بالا ذکر شد نباشند. به عنوان مثال، FFQ به کار گرفته شده در مطالعه سلامت پرستاران (NHS) (32) شامل مواردی از 4 دسته است: الف. (کشمش، آلو خشک، مخلوط میوه خشک)، ب. (زغال اخته خشک)، ه. (سس گوجه فرنگی، سس کچاپ، سس فلفل قرمز)، و f. (مربا، نگهدارنده). نمایندگان تنها 2 دسته، الف. (میوه های خشک سنتی) و ه. (رب گوجه فرنگی و غذاهای تهیه شده با استفاده از آن)، به طور خاص در مطالعات اپیدمیولوژیک به عنوان عوامل تغذیه ای برای خطر سرطان مورد بررسی قرار گرفته اند. بنابراین، محصولات گوجه‌فرنگی تمرکز بسیاری از مطالعات مشاهده‌ای در رابطه بین مصرف غذاهای مبتنی بر گوجه‌فرنگی و خطر یا مرگ و میر PCa بوده است، احتمالاً به دلیل اثرات محافظتی لیکوپن گوجه‌فرنگی و سایر گونه‌های شیمیایی. این مطالعات در تعدادی از مرورهای مفهومی و سیستماتیک خلاصه شده است (9، 33-39). به همین دلیل، و همچنین به دلیل اینکه بخش زیادی از محصولات مبتنی بر گوجه فرنگی حاوی گوجه فرنگی پخته شده به جای آبگیری هستند، ما چنین مطالعاتی را در تمرکز اصلی این بررسی قرار ندادیم. در نهایت نمایندگان دسته ج. (تمشک سیاه یخ زده، توت فرنگی و انگور) به عنوان عوامل درمانی در برابر پیشرفت تومورزایی فقط در آزمایشات بالینی آزمایش شده اند (15، 16).برای خرید انواع دستگاه میوه خشک با فروشگاه و وبسایت لیماک در ارتباط باشید.
به طور خلاصه، میوه های خشک بخش نسبتاً کوچک اما قابل توجهی از رژیم غذایی انسان را تشکیل می دهند، با تغییرات قابل توجهی در سنت های فرهنگی و مناطق جغرافیایی جهان. دفعات ارزیابی شده و مقدار مصرف میوه‌های کم‌آبی به‌دلیل محدودیت تعریف «میوه خشک مصرف‌شده» به میوه‌های خشک سنتی که پاسخ‌دهندگان به یاد می‌آورند، معمولاً دست‌کم گرفته می‌شوند.
مواد و روش ها
برای انتخاب یک رویکرد روش‌شناختی مناسب برای این مرور، سؤال پژوهشی زیر فرمول‌بندی شد: میزان گزارش‌های ادبیات اپیدمیولوژیک در مورد روابط بین مصرف میوه خشک و پیامدهای مرتبط با سرطان، از جمله ایجاد ضایعات پیش سرطانی، بروز سرطان و مرگ و میر در چه میزان است. انسان؟ چارچوب موارد گزارش‌دهی ترجیحی برای بررسی‌های سیستماتیک و متاآنالیز (PRISMA) برای بررسی‌های سیستماتیک برای کمک به پاسخگویی به چنین سؤالاتی ایجاد شده است (40). این رویکرد چند مرحله کلیدی را پس از فرمول‌بندی سؤال تحقیق شامل شناسایی و انتخاب مطالعات مرتبط، ترسیم داده‌ها، ارائه نتایج خلاصه شده و بحث در مورد نتایج، محدودیت‌های آنها و تحقیقات آتی می‌پذیرد.
استراتژی جستجو و انتخاب مطالعه
یک نویسنده (VVM) یک جستجوی متون سیستماتیک در OVID (ادغام چکیده‌های بیولوژیکی، کتابخانه کاکرین، Embase، Medline، مجله‌های Ovid)، SciFinder (ادغام Chemical Abstracts Plus و Medline) و پایگاه‌های اطلاعات PubMed را تا ژانویه 2019 انجام داد. PICOS (جمعیت) رویکرد مداخله، مقایسه کننده، نتیجه، طراحی مطالعه) (40) برای فرموله کردن معیارها و عبارات جستجو برای بیماری و پیامد با استفاده از کلمات کلیدی زیر استفاده شد: "سرطان"، "نئوپلازی"، "هیپرپلازی"، "دیسپلازی"؛ برای مداخله، موارد جستجو مانند «میوه‌های خشک»، «میوه‌های کم‌آب»، «کشمش»، «میوه خرما»، «انجیر خشک»، «زردآلو خشک» و «آلو خشک» استفاده شد. جستجوی طرح مطالعه شامل عبارات «اپیدمیولوژی»، «آینده نگر»، «مشاهده ای»، «همگروهی»، «مورد-شاهدی» و انواع آنها بود. یک جستجوی به روز رسانی اضافی برای مقالات منتشر شده بین ژانویه و آوریل 2019 در مرحله بازبینی نسخه خطی انجام شد.
جستجوی فهرست مرجع از مقالات تمام متن (مقالات ذکر شده در مقالات واجد شرایط و مقالات با استناد به مقالات واجد شرایط) نیز انجام شد. Google Scholar برای جستجوی کل متون مقاله استفاده شد. فقط مرتبط ترین 100 بازدید نمایش داده شد. هیچ محدودیتی در تاریخ، زبان یا کیفیت مدل اعمال نشد. معیارهای زیر برای ورود به مطالعه مورد استفاده قرار گرفت: 1) ارتباط بین مصرف میوه خشک و نتیجه سرطان خاص، از جمله بروز یک وضعیت پیش سرطانی و بروز یا مرگ و میر سرطان را به صورت کمی ارزیابی کرد. 2) مطالعات مشاهده ای انجام شده در افراد انسانی در هر سنی. 3) انتشار در یک مقاله ژورنالی که در قالب متن کامل قابل دسترسی است. تمام استنادها به مدیر کتابشناختی EndNote (Thomson Reuters) وارد شدند و استنادهای تکراری توسط نرم افزار حذف شدند. جداسازی رکوردهایی که مقالات مجلات علمی نبودند در این مرحله انجام شد. ما در ابتدا 772 بازگشت از جستجوی پایگاه داده OVID به دست آوردیم، Embase و PubMed به ترتیب 118 و 144 بازدید ارائه کردند، و 742 بازگشت از جستجوی پایگاه داده SciFinder بود. پس از حذف موارد تکراری و منابعی که معیارهای انتخاب را نداشتند، تعداد مطالعات مرتبط بالقوه به 45 کاهش یافت. ما در ادامه متن کامل آنها را بررسی کردیم و 29 مقاله را حذف کردیم که حاوی اطلاعات کافی در مورد مصرف میوه‌های خشک سنتی به طور جداگانه نبودند. میوه‌های خام یا آجیل، غذاهای ذکر شده که با ترشی کردن میوه‌های خشک تهیه می‌شوند یا مصرف میوه‌های خشک را به طور خاص به سرطان مرتبط نمی‌دانند. فرآیند جستجو در شکل 1 نشان داده شده است.
خلاصه
یک کارگاه علمی که در بریتانیا برگزار شد، سهم بالقوه میوه‌های خشک سنتی را در سلامت عمومی مورد بررسی قرار داد، شکاف‌هایی را در شواهد شناسایی کرد و اولویت‌های تحقیق را مورد توجه قرار داد. ارائه ها طبقه بندی و ترکیب میوه های خشک را در نظر گرفتند. میوه خشک و سلامت دستگاه گوارش؛ محتوای پلی فنول میوه های خشک و سهم بالقوه آنها در سلامتی. میوه خشک و اشتها در رابطه با روانشناسی تنقلات و چاقی؛ میوه خشک و سلامت دندان از جمله نقش آن به عنوان یک میان وعده. و تضاد در توصیه های بهداشت عمومی برای میوه های خشک. یک میزگرد به بررسی سهم میوه‌های خشک در مصرف «پنج‌بار در روز» میوه و سبزیجات و مصرف فیبر پرداخت، آیا میوه‌های خشک از نظر توصیه‌های غذایی با میوه‌های تازه برابری می‌کنند، توصیه‌هایی در مورد میان‌وعده در رابطه با سلامت دندان‌ها و کنترل اشتها، اطلاع‌رسانی عموم مردم در مورد انواع مختلف میوه های خشک و اجتناب از سردرگمی مصرف کننده و الزامات تحقیقاتی آتی.
معرفی
این مقاله بر اساس یک کارگاه علمی است که در 7 ژوئن 2018 در کینگز فاند، لندن، انگلستان برای بررسی مسائل علمی کلیدی مربوط به میوه‌های خشک تشکیل شده است. میوه های خشک هزاران سال است که به عنوان وسیله ای برای حفظ میوه های فصلی و به عنوان یک کالای قابل مبادله بخشی از رژیم غذایی بوده است. مسائل کلیدی که در ابتدا مشخص شد، عدم توافق و سردرگمی کلی در مورد تعریف میوه خشک، معادل سازی اندازه سهم با میوه تازه، و با توجه به سلامت دندان، این بود که آیا میوه خشک به عنوان میان وعده مناسب است یا باید محدود شود. وعده های غذایی. اهداف کلیدی علمی کشف پایگاه شواهدی برای سهم بالقوه میوه‌های خشک سنتی در سلامت عمومی، شناسایی شکاف‌ها در شواهد و تعیین اولویت‌ها برای تحقیقات بیشتر بود. در زیر خلاصه ای از موضوعات اصلی تحت پوشش در کارگاه، و به دنبال آن گزارشی از بحث میزگرد ارائه شده است (عناوین ارائه ها و سخنرانان مرتبط در بخش "تشکرات" ذکر شده است).
تعریف، دسته بندی و ترکیب
اصطلاح "میوه خشک" طیفی از روش های مختلف فرآوری را در بر می گیرد. میوه های خشک سنتی و معمولی مانند خرما، انجیر، آلو، کشمش، زردآلو، سیب و گلابی فاقد شکر یا آب میوه هستند و با حذف آب تشکیل می شوند (جدول 1). WHO میوه های خشک سنتی را به عنوان "میوه" طبقه بندی می کند، و مانند میوه های تازه، محتوای قند به عنوان "قند رایگان" تعریف نمی شود (WHO 2015؛ Swan et al. 2018). در مقابل، برخی از میوه های خشک مانند زغال اخته، زغال اخته، گیلاس، توت فرنگی و انبه معمولاً قبل از خشک شدن با شربت شکر یا آب میوه دم کرده می شوند – اگرچه این میوه ها را نیز می توان بدون هیچ دم کرده ای خشک کرد که باعث سردرگمی مصرف کننده می شود. برخی از انواع میوه های خشک در مقایسه با میوه های خشک شده طبیعی رنگ روشن تری دارند، زیرا ممکن است دی اکسید گوگرد به آن اضافه شود.
انواع دیگر میوه‌های خشک شامل میوه‌های «آب نباتی» مانند آناناس و پاپایا می‌شود که دارای محتوای قند افزوده بالایی هستند اما لزوماً به این شکل برچسب‌گذاری نمی‌شوند. تنقلات میوه خشک فرآوری شده ممکن است حاوی قندهای اضافه شده باشند یا ممکن است از میوه های خیس شده یا پوره شده تهیه شوند که سپس خشک می شوند. دلایل متعددی برای افزودن شکر و یا شربت های شکر به میوه های خشک وجود دارد. در برخی موارد، با افزودن شیرینی (مثلاً زغال اخته) طعم خوش طعمی را افزایش می دهد، در حالی که علاوه بر میوه خشک که قبلاً شیرین شده است به میوه کمک می کند تا در طول عمر مفید خود نرم بماند زیرا شربت های شکر و شکر به عنوان یک مرطوب کننده طبیعی عمل می کنند. شکر و یا شربت های شکر نیز با کمک به کاهش فعالیت آب در میوه، عملکرد نگهدارنده دارند (Goldfein and Slavin 2015).
محتوای مواد مغذی در میوه‌های خشک سنتی مشابه میوه‌های تازه مشابه باقی می‌ماند، هرچند غلیظ‌تر. بنابراین میوه های خشک سنتی منابع خوبی از تعدادی ریزمغذی ها به استثنای ویتامین C هستند (جدول 2). برخی از آنها برای ادعاهای تغذیه اتحادیه اروپا (EU 2006) (جدول 3) واجد شرایط هستند و آلو خشک دارای یک ادعای بهداشتی مجاز اتحادیه اروپا در رابطه با عملکرد طبیعی روده هستند (EU 2013).
چالش‌های تغذیه‌ای کنونی شامل چگونگی افزایش مصرف میوه، سبزیجات و فیبر، و کاهش مصرف قندهای آزاد (البته نه قندهای درون سلول‌های گیاهی یا قندهای شیر)، در چارچوب یک رژیم غذایی خوش طعم و متنوع است. مدل سازی نشان داده است که دستیابی به این توصیه ها آسان نیست. رژیم غذایی حاصل، اگرچه سالم است، اما کاملاً سخت است و به مهارت های آشپزی نیاز دارد. رسیدن به 30 گرم فیبر در روز مستلزم مصرف حدود 8 قسمت میوه و سبزیجات در روز به همراه تنقلات غنی از فیبر مانند دانه‌ها، آجیل و میوه‌های خشک است (هوپر و همکاران 2015). مقررات فعلی اتحادیه اروپا مستلزم این است که کل قندها روی برچسب ها اعلام شود و میزان مصرف مرجع (90 گرم در روز) نیز برای کل قند است، بدون ارزش اتحادیه اروپا برای قندهای آزاد یا افزوده (EU 2011). این امر تشخیص بین قندهای آزاد را که باید کاهش دهند و قندهایی که برای کاهش هدف نیستند برای مصرف کنندگان دشوار می کند.
از کل واردات میوه خشک سنتی به اتحادیه اروپا، 50 درصد (180000 تن متریک) به بریتانیا صادر می شود. میوه های خشک سنتی بیشترین حجم را به خود اختصاص داده اند که کمتر از 10 درصد واردات حاوی شکر افزوده است. تخمین مصرف میوه خشک به دلیل کاربردهای متعدد، به عنوان مثال، در محصولات پخته شده، غلات صبحانه و میله های غلات، و همچنین یک غذا به تنهایی دشوار است. داده های خرده فروشی نشان می دهد که مصرف میوه خشک به عنوان میان وعده افزایش یافته و استفاده در پخت کاهش یافته است، اما این نشان دهنده استفاده در محصولات تولیدی نیست. روندها شامل افزایش فروش میوه های خشک شده طبیعی شیرین نشده و میوه های خشک منجمد می شود.
پس از ارائه ها، که دانش فعلی را برجسته می کرد (جدول 4)، رئیس کارگاه بحثی را بین سخنرانان، متخصصان بهداشت و نمایندگان صنعت در حضار هماهنگ کرد که بر پنج موضوع کلیدی متمرکز بود. در چارچوب یک بحث، پیشنهادات و ایده های بیان شده ممکن است همه توسط ادبیات منتشر شده پشتیبانی نشوند. خلاصه زیر از بحث هر دو گروه و شرکت کنندگان لزوماً بیانگر نظرات همه سخنرانان نیست.
توافق کلی وجود داشت که میوه‌های خشک سنتی را می‌توان به عنوان بخشی از رژیم غذایی معرفی کرد، زیرا دارای فیبر بالا، چربی کم و منبع غلیظی از ریزمغذی‌های مختلف هستند. نسبت به برخی از میوه های تازه، میوه های خشک برای مصرف کنندگان راحت است و ماندگاری طولانی دارد. در حالی که ممکن است نسبت به میوه های تازه یا سایر جایگزین ها گران قیمت تلقی شود، اندازه سهم کوچکتر از میوه تازه است که ممکن است به برخی از مصرف کنندگان کمک کند تا مصرف کلی میوه بالاتری داشته باشند. در کشورهایی که توصیه به خوردن حداقل پنج وعده میوه و سبزیجات در روز دارند، نیازی به مصرف میوه خشک به جای میوه یا سبزیجات تازه نیست و می‌توان آن را اضافه کرد. در صورت لزوم جایگزینی، این دیدگاه بیان شد که میوه خشک به جای آب میوه و اسموتی بهتر است. پیشنهاد شده است که توصیه متفاوتی برای میوه‌های خشک با قند افزوده شده یا میوه‌های شیرین شده نسبت به میوه‌های خشک سنتی مناسب باشد.
پیشنهاد شد که یک هدف کلیدی می تواند تشویق نه نفر از هر ده مصرف کننده ای باشد که در حال حاضر هیچ میوه خشک نمی خورند (HSE 2017) تا آن را به عنوان بخشی از رژیم غذایی خود بگنجانند، و همچنین مصرف کنندگان را تشویق به خوردن دو وعده غذایی برای منافع خود می کند. رژیم غذایی. با این حال، ارتباط توصیه ها در نهایت به فرد و الگوی غذایی خود بستگی دارد. تصور می‌شد که تجزیه و تحلیل ریسک و فایده بعید است نشان دهد که افرادی که مصرف کم میوه و سبزیجات دارند و در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن هستند، باید از میوه‌های خشک به دلیل خطر پوسیدگی دندان اجتناب کنند، زیرا میوه‌های خشک را در رژیم غذایی قرار می‌دهند. یک روش مفید برای افزایش مصرف فیبر است. این یک چالش برای دولت ها در مورد نحوه برقراری ارتباط توصیه های مناسب برای زیر مجموعه های جمعیتی ایجاد می کند.
معادل میوه خشک به تازه
تغییراتی که در ریزمغذی ها در خشک شدن رخ می دهد شامل از دست دادن ویتامین C و غلظت سایر مواد مغذی است. تغییر کمی در محتوای پلی فنل کل وجود دارد، اما تغییرات در پلی فنل های منفرد رخ می دهد، از جمله اصلاح توسط میکروبیوم.
علاوه بر هم ارزی در ترکیب غذایی، هم ارزی در اثرات مضر بالقوه محتوای قند نیز باید در نظر گرفته شود. پیشنهاد شد که آیا قندها از سلول های گیاهی در طی فرآیند خشک شدن آزاد می شوند یا خیر، می توان با میکروسکوپ بررسی کرد. یک سوال مرتبط این است که آیا میوه های خشک معادل میوه های منجمد هستند؟ هنگامی که آب در میوه های یخ زده ذوب می شود، سلول ها می ترکند، قند آزاد می شود و قند آزاد می شود در میوه های کنسرو شده نیز رخ می دهد، زیرا فرآیند کنسرو کردن، ساختار دیواره سلولی را نرم و تجزیه می کند. از آنجایی که میوه خشک مزه شیرینی دارد، مقداری قند باید در دهان ترشح شود، اگرچه همین امر در مورد میوه های تازه نیز صادق است. سوال این است که چقدر قند آزاد می شود و آیا باعث کاهش PH پلاک دندانی می شود که به دندان آسیب برساند؟ پیشنهاد شد که بررسی بیشتر در این زمینه ارزشمند باشد.
با توجه به هم ارزی از نظر سیری، دو تفاوت عمده میوه خشک و تازه، تغییر حجم و محتوای آب است. اینها هم برای انبساط روده و هم برای ترشح هورمون‌های سیری که اشتها را سرکوب می‌کنند، مهم هستند، زیرا بین مواد مغذی وارد شده به دستگاه گوارش و میزان پر شدن معده تعامل وجود دارد. پیشنهاد شد که توصیه‌هایی درباره میوه‌های خشک به‌عنوان میان‌وعده ممکن است شامل توصیه‌هایی برای مصرف با آب برای افزایش حجم معده باشد.
برابری از نظر هزینه، ذخیره سازی، هدر رفتن، خوش طعم بودن و جذب از محیط مواد غذایی به همان اندازه برای مصرف کنندگان مهم است. میوه های خشک را می توان بیشتر از میوه های تازه با ضایعات کمتر نگهداری کرد. به دلیل وزن کمتر میوه خشک در هر وعده، ممکن است خوردن دو وعده راحت تر از خوردن دو وعده میوه کامل باشد و توانایی مصرف مواد مغذی در حجم کمتر را افزایش دهد.
توصیه میان وعده
در مورد سؤال گسترده تر توصیه های کلی برای میان وعده در رابطه با سلامت دندان، پیشنهاد شد که بیشتر میان وعده ها به طور بالقوه برای دندان ها مضر است و دندانپزشکان ترجیح می دهند چیزی بین وعده های غذایی مصرف نشود. توصیه ای برای توصیه های بیشتر مبتنی بر تغذیه برای دندانپزشکان در آینده مفید خواهد بود. واضح است که تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، زیرا شواهد خوبی برای حمایت از توصیه به عدم مصرف میان وعده میوه خشک در حال حاضر وجود ندارد. همچنین شواهدی در مورد ترکیب میوه‌های خشک با سایر غذاها وجود ندارد - به عنوان مثال، اینکه آیا میوه‌های خشک با ماست شیرین‌نشده خورده می‌شوند بر سلامت دندان‌ها تأثیر می‌گذارند یا خیر.
دیدگاهی بیان شد که مهم است که الگوهای فعلی میان‌وعده مصرف‌کنندگان را تعدیل کنیم و تغییرات سودمند کوچک را تشویق کنیم. به منظور سلامت عمومی، بهتر است مصرف کنندگان یک میان وعده پر قند و چربی را با میان وعده میوه خشک جایگزین کنند. این بدان معنا نیست که تنقلات میوه خشک به معنای مطلق "خوب" و سایرین "بد" هستند، اما اهمیت تشویق به مبادله معقول شناخته شد. نسبت پوسیدگی های دندانی ناشی از میوه های خشک به احتمال زیاد بسیار کم است، اگر اصلا وجود داشته باشد، به دلیل مصرف کم، با این حال در برخی کشورها، نگرانی های بهداشت دهان و دندان بر پیام های بهداشت عمومی بر اساس حداقل شواهد تأثیر می گذارد. نوشیدنی‌های شیرین‌شده با شکر و سایر نوشیدنی‌های اسیدی نقش مهمی در سلامت ضعیف دندان‌ها دارند و جایگزینی آنها با میوه‌های خشک که به دریافت فیبر کمک می‌کنند، جایگزین معقولی است. همچنین پیشنهاد شد که از آنجایی که تمرکز توصیه‌های بهداشت عمومی بر کاهش قندهای آزاد است تا کاهش کل قندها، و از آنجایی که پیام‌های مثبت به احتمال زیاد به مصرف‌کنندگان کمک می‌کند، توصیه‌ها می‌توانند به طور مفیدی میوه‌های خشک و میوه‌های تازه را برای کمک به برای کمک به مصرف کنندگان در مصرف رژیم غذایی سالم، از شیرینی و بیسکویت به میوه تغییر دهید.
یکی دیگر از جنبه های کلیدی توصیه های میان وعده در رابطه با سیری و کنترل اشتها است و باید در تحقیقات تایید شود که آیا میوه خشک ممکن است برای کنترل اشتها و مدیریت گرسنگی مفید باشد، زمانی که به جای تنقلات پرچرب یا به جای تنقلات پرچرب جایگزین شود. تنقلاتی که به دلیل مشکل در کنترل اندازه وعده، مصرف بیش از حد آنها آسان است. پیشنهاد شد که توصیه‌های محدودکننده در رابطه با سلامت دندان در صورت عدم توجه کامل به استفاده از تنقلات میوه‌های خشک برای کنترل اشتها انجام شده است.
دستورالعمل های رژیم غذایی مبتنی بر مواد غذایی در سطح جهان افزایش مصرف میوه و سبزیجات را تشویق می کند و بسیاری از کشورها خوردن حداقل پنج وعده میوه و سبزیجات در روز را توصیه می کنند. به عنوان مثال، در بریتانیا، میوه‌های خشک بر اساس اندازه سهم تقریباً 30 گرم، در مقایسه با اندازه تقریباً 80 گرم برای میوه یا سبزیجات تازه، در این هدف قرار می‌گیرند. با این حال، سهم میوه های خشک سنتی در مصرف کلی میوه و سبزیجات در مقایسه با میوه های تازه بسیار کم است. داده های بررسی سلامت 2016 برای انگلستان (HSE 2017) نشان می دهد که مصرف گزارش شده میوه خشک در بین افراد 11 تا 24 ساله کمترین و در بین افراد بالای 65 سال با میوه خشک حدود 0.1 سهم در روز در مقایسه با حدود دو وعده میوه تازه (شامل آب میوه) در روز. مصرف انفرادی میوه خشک به تنهایی به عنوان میان وعده نیز به طور متوسط بسیار کم است و تنها حدود 11 درصد از جمعیت بریتانیا در هر روز میوه خشک مصرف می کنند. به طور متوسط در کل جمعیت، این معادل حدود یک قاشق چای خوری (3 تا 6 گرم) در روز است. این داده ها توسط سوابق مصرف 4 روزه از آخرین نظرسنجی ملی رژیم غذایی و تغذیه بریتانیا (سال 7/8) (PHE 2018) پشتیبانی می شود که نشان می دهد میانگین مصرف میوه خشک در بین افراد 4 تا 18 ساله 2 گرم است. / روز و در افراد بالای 65 سال 6 گرم در روز است. روند کلی در مصرف میوه های خشک، از جمله از ظروف کامپوزیت خانگی، مصرف ثابتی در حدود 3 گرم در هر نفر در روز را نشان می دهد که میانگین آن در تمام گروه های سنی (گیبسون، ارتباطات شخصی) است. افراد بالای 65 سال تقریباً دو برابر متوسط و کودکان نصف مقدار متوسط مصرف می کنند. از آنجایی که این مصرف‌ها شامل میوه در غذاهای تولیدی نمی‌شود، احتمال مصرف کل آن 5 تا 6 گرم در روز است که هنوز هم بسیار کمتر از 1 وعده در روز است.
میوه خشک و سلامت دستگاه گوارش
سلامت روده از اهمیت عمومی مهمی برخوردار است و وزن کم مدفوع، تاخیر در زمان انتقال روده و تغییرات در میکروبیوم روده همراه با متابولیت های مرتبط با آنها، به عنوان مثال، اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه (SCFAs)، عوامل خطر اصلی برای اختلالات گوارشی هستند. که از طریق رژیم غذایی قابل دستکاری است. افزایش وزن مدفوع یکی از مکانیسم‌های اصلی رابطه علت و معلولی بین مصرف زیاد فیبر غذایی و کاهش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ است (Cummings et al. 1992). این رابطه برای همه فیبرها بسته به تخمیرپذیری آنها خطی نیست، اما داده های حاصل از مطالعات کوهورت نشان می دهد که 7 گرم فیبر اضافی در هر فرد در روز با کاهش 8 درصدی مورد انتظار در خطر سرطان کولورکتال همراه است (RR 0.92، p = 0.002). (SACN 2015).
میوه‌های خشک دارای طیف وسیعی از فیبرهای غذایی و سایر ترکیبات فعال زیستی با اثرات پری‌بیوتیکی (مانند پلی‌فنول‌ها) هستند، در حالی که برخی از میوه‌های خشک (مانند آلو و زردآلو) حاوی سطوح بالایی از سوربیتول هستند که خاصیت ملین دارد و همچنین وزن مدفوع را افزایش می‌دهد. به طور اجتناب ناپذیر مطالعات تأثیر میوه خشک بر وزن مدفوع و زمان انتقال را بررسی کرده اند. یک کارآزمایی متقاطع کوچک و غیرتصادفی بر روی 16 نفر نتوانست تأثیر قابل توجهی از سه دوز کشمش (85، 126 و 168 گرم در روز) بر وزن مدفوع یا کاهش زمان انتقال پیدا کند، اگرچه این مطالعه دارای محدودیت های قابل توجهی از جمله بود. طراحی غیر تصادفی و بدون دوره های شستشو بین دوزها (اسپیلر و همکاران 2003).
یک کارآزمایی متقاطع تصادفی جدیدتر و به خوبی طراحی شده روی 21 انسان داوطلب سالم نشان داد که 50 گرم خرما (3.9 گرم فیبر، 1 گرم سوربیتول) در روز به مدت 3 هفته در مقایسه با کنترل مالتودکسترین و دکستروز دارای مزیت آماری قابل توجهی بود. دفعات مدفوع بدون شواهدی از عوارض گوارشی (Eid et al. 2015). با این حال، بر خلاف وزن مدفوع، دفعات مدفوع با هیچ اثر مفید شناخته شده ای برای سلامتی مرتبط نیست. در این مطالعه هیچ تغییر آماری معنی‌داری در رشد گروه‌های باکتریایی منتخب یا تولید SCFA وجود نداشت، اما یک تجزیه و تحلیل پس از آن نشان داد که داوطلبان با مصرف فیبر کمتر (میانگین 6 گرم در روز) افزایش آماری معنی‌داری در تعداد باکتری‌های مدفوع برای شش باکتری نشان دادند. انواع، از جمله زیرگونه‌های بیفیدوباکتریوم، کلستریدیوم و رزبوریا، برخلاف داوطلبانی که فیبر مصرفی بالاتری داشتند (میانگین 18.5 گرم در روز) که هیچ تغییری در میکروبیوم روده نداشتند.
یک متاآنالیز کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده که تأثیر آلو خشک (آلو خشک) را بر خروجی مدفوع بررسی می‌کرد، افزایش آماری معنی‌داری را در دفعات مدفوع 1 مدفوع در هفته نشان داد، بدون اینکه تأثیری بر قوام مدفوع داشته باشد (Lever et al. 2014). بیشتر این اثر توسط داوطلبان مبتلا به یبوست با اثرات کمتر در افراد سالم انجام شد. یک کارآزمایی جدیدتر، قوی‌تر و تصادفی‌شده با دوز-پاسخ، 80 گرم و 120 گرم آلو به همراه 300 میلی‌لیتر آب در روز را با کنترل 300 میلی‌لیتر آب در روز در 120 نفر که معمولاً 3 تا 6 مدفوع در هفته و با فیبر کم دفع می‌کردند مقایسه کرد. . این مطالعه تأثیر مثبت آلو بر روی نتیجه اولیه وزن مدفوع و تغییر در وزن مدفوع را نشان داد. همچنین تأثیر قابل توجهی 80 گرم آلو خشک در روز بر افزایش دفعات مدفوع، علیرغم عدم تأثیر بر زمان عبور کل روده، وجود داشت. آلو همچنین منجر به افزایش بیشتر بیفیدوباکتری ها در مقایسه با سطح پایه شد (Lever et al. 2018).
با توجه به تعداد محدودی از مطالعات انسانی که برخی از مزایای میوه‌های خشک سنتی را در برخی از زمینه‌های سلامت روده نشان می‌دهد، مطالعات بیشتری برای گسترش دانش ما در مورد تأثیر بالقوه مفید برای سلامت عمومی، به ویژه بررسی سایر میوه‌های خشک و بررسی سهم نسبی فیبر ضروری است. و سوربیتول به این اثرات. این یک چالش را برای توصیه های بهداشت عمومی برجسته می کند که پاسخ به توصیه های غذایی در افراد ممکن است بسته به ژنتیک، سبک زندگی و رژیم غذایی معمولی متفاوت باشد